Ο ΠΟΛΕΜΟΣ

ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ

ΚΑΙ ΤΩΝ

 ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ 

ΣΤΗΝ ΑΣΙΑ

  

Έλεγα σε αυτό το κείμενο για τον πόλεμο για το φυσικό αέριο που λαμβάνει χώρα στην Ουκρανία ανάμεσα στους Αμερικανούς και τους Ρώσους.

https://www.academia.edu/7852827/_

Το ρεζουμέ ήταν ότι οι Αμερικανοί και οι Ρώσοι θέλουν να ελέγχουν την ενεργειακή τροφοδοσία της Ευρώπης, τόσο για οικονομικούς όσο και για πολιτικούς λόγους. Γιατί αυτόν που μπορεί να κατεβάσει τον διακόπτη και να σου σβήσει το φως τον σέβεσαι. Πρέπει όμως να απενοχοποιήσουμε το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και την ενέργεια γενικότερα. Όπως έλεγα στο παρακάτω κείμενο, το 75% του πετρελαίου στον κόσμο παράγεται από κρατικές πετρελαϊκές εταιρείες, και το ποσοστό παρουσιάζει αυξητική τάση.

https://www.academia.edu/7059905/_

Γίνονται πόλεμοι για την ενέργεια γιατί η ενέργεια είναι το οξυγόνο κάθε οικονομίας. Αν μείνεις χωρίς ενέργεια σβήνουν όλα. Αλλά και χωρίς να λάβουμε υπόψη μας την ακραία περίπτωση να μείνεις χωρίς καθόλου ενέργεια, αν αρχίσεις να δυσκολεύεσαι να βρεις ενέργεια και αρχίσεις να την πληρώνεις ακριβότερα, θα πρέπει να ξοδέψεις περισσότερες εργατοώρες για να το ψωμί που τρως και τα τσιγάρα που καπνίζεις. Είναι τόσο απλό. Πράγματι δηλαδή πολύ συχνά οι πόλεμοι γίνονται για το πετρέλαιο, αλλά όχι όπως μας το λένε οι κομμουνιστές, επειδή δηλαδή έτσι θέλουν κάποιοι άπληστοι επιχειρηματίες, αφού όπως είπα το περισσότερο πετρέλαιο παράγεται από κρατικές εταιρείες, αλλά πολύ απλά επειδή είναι πολύ σημαντικό. Και που να δείτε τι θα γινόταν αν τον αέρα που αναπνέουμε έπρεπε να τον εξορύξουμε. Θα είχαν ήδη γίνει 30 παγκόσμιοι πόλεμοι.

Όλος αυτός ο χαμός λοιπόν που γίνεται στην Ασία, όλοι αυτοί οι σκοτωμοί στο Ιράκ, στη Συρία, είναι κυρίως για την ενέργεια. Για το ποιος θα έχει τον έλεγχο του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Να πω ότι όλα τα παρακάτω δεν είναι δικές μου σκέψεις, είναι πράγματα που διάβασα και απλά τα μεταφέρω. Η πέτρα του σκανδάλου, ή μάλλον μία από τις πέτρες του σκανδάλου, γιατί στη Μέση Ανατολή υπάρχει τόσο πολύ πετρέλαιο και φυσικό αέριο που όλο πέτρες του σκανδάλου βρίσκεις, είναι το μεγαλύτερο κοίτασμα φυσικού αερίου στον κόσμο, το South Pars/ North Dome, ένα κοίτασμα που βρίσκεται στον Περσικό Κόλπο ακριβώς ανάμεσα από το Κατάρ και το Ιράν όπως βλέπετε στον παρακάτω χάρτη. Το έχουν δηλαδή μισό μισό.

Και εδώ άλλος ένας χάρτης της Μέσης Ανατολής. Το Κατάρ στον μεγάλο χάρτη είναι το μικρό ροζ χρωματάκι δίπλα στην Σαουδική Αραβία.

Όλοι τώρα εκεί κάτω, θέλουν να στείλουν φυσικό αέριο στον πλούσιο αλλά φτωχό ενεργειακά πελάτη που λέγεται Ευρώπη. Πρέπει να ξέρετε ότι στην Μέση Ανατολή δεν είναι όλοι οι Άραβες μία γροθιά εναντίον των Ισραηλινών. Έχουν τεράστιες διαφορές μεταξύ τους. Πέρα όμως από τους δικούς τους σκυλοκαυγάδες για το ποιος θα προμηθεύσει την Ευρώπη αλλά και την Ασία με ενέργεια, υπάρχουν και οι σκυλοκαυγάδες των μεγάλων δυνάμεων, όπως ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, που τους ενδιαφέρει να είναι υπό τον έλεγχο τους αυτός που θα προμηθεύει την ενέργεια, ώστε να μην υπάρχει η απειλή να τους κλείσει την στρόφιγγα. Οι Άραβες δηλαδή τσακώνονται μεταξύ τους για το ποιος θα προμηθεύσει με ενέργεια τον κόσμο, και οι μεγάλες δυνάμεις τσακώνονται για να προμηθεύσει τον κόσμο ο δικός τους Άραβας. Και σε αυτήν την μάχη για το πετρέλαιο φυσικά κανένας δεν ενδιαφέρεται για το ποιος είναι καλός και κακός. Τους ενδιαφέρει αν είναι φίλος ή εχθρός.

Υπάρχει τώρα το εξής πρόβλημα. Υπάρχει το Ιράν που θέλει να χρησιμοποιήσει το δικό του φυσικό αέριο από την διαδρομή Ιράν-Ιράκ-Συρία-Λίβανος, να το βγάλει στα παράλια του Λιβάνου, και να το στέλνει στην Ευρώπη, υγροποιημένο ενδεχομένως. Και υπάρχει το Κατάρ, που θέλει να στείλει το δικό του φυσικό αέριο μέσω της Τουρκίας, χρησιμοποιώντας τα δίκτυα που θα υπάρχουν στην Τουρκία για να μεταφέρουν και το φυσικό αέριο της Κασπίας Θάλασσας (βλέπε πρώτο λινκ που έβαλα). Οι Καταριανοί θέλουν να χρησιμοποιήσουν την διαδρομή Κατάρ-Σαουδική Αραβία-Ιορδανία-Συρία ή Κατάρ-Σαουδική Αραβία-Ιράκ-Τουρκία.

Υπάρχει ο εξής διαχωρισμός όμως στην περιοχή. Υπάρχουν οι Σουνίτες και οι Σιίτες Μουσουλμάνοι. Οι διαφορές τους είναι θρησκευτικού περιεχομένου και δεν με ενδιαφέρει να ξοδέψω ούτε ένα δευτερόλεπτο της ζωής μου για να τις ψάξω. Το βασικό είναι ότι η πλειοψηφία στο Ιράν, το Ιράκ και τον Λίβανο είναι Σιίτες, και ο Άσαντ στην Συρία είναι Σιίτης. Άρα ο Ιρανικός αγωγός θα είναι Σιιτικός. Στις υπόλοιπες μουσουλμανικές χώρες του κόσμου, με κάνα δυο εξαιρέσεις, η πλειοψηφία αποτελείται από Σουνίτες. Οι Καταριανοί δηλαδή θέλουν ένα Σουνιτικό αγωγό, και γι’αυτό ενθαρρύνουν και εξοπλίζουν τους Σουνίτες στο Ιράκ, στο Ιράν και στη Συρία.

Εδώ είναι άλλοι δύο χάρτες. Ο πρώτος δείχνει στο περίπου την διαδρομή του Σιιτικού αγωγού

Και ο δεύτερος δείχνει και τους δύο. Και τον Σιιτικό με κόκκινο και τον Σουνητικό (Ισλαμικό) με μωβ.

Ο Ομπάμα έχει πάρει το μέρος των Σουνιτών υποστηρίζοντας τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, οι οποίοι σημειωτέων είναι η μητρική της Χαμάς της Γάζας, και ο Πούτιν έχει πάρει το μέρος των Σιιτών. Γι’αυτό στην Συρία ο Πούτιν στηρίζει τον Άσαντ, ο οποίος είχε συμφωνήσει να περάσει ο Σιιτικός αγωγός από εκεί, τον οποίο Άσαντ όμως θέλουν να ρίξουν οι Σουνίτες, τους οποίους στηρίζει ο Ομπάμα, ώστε να μην επιτρέψει στους Σιίτες να περάσουν τον αγωγό από εκεί. Επίσης λέγεται ότι έχουν βρεθεί μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Συρία, και αυτά τα κοιτάσματα θέλουν και οι Αμερικανοί και οι Ρώσοι να ελέγχονται από φίλους.

Η Τουρκία είναι φυσικά με το μέρος των Σουνιτών, και ο Ερντογάν και ο Νταβότογλου στηρίζουν τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, αφού θέλουν το φυσικό αέριο να περάσει από την Τουρκία, ώστε να έχουν και οικονομικά οφέλη και ενισχυμένη διπλωματική δύναμη. Έτσι τον Άσαντ στηρίζουν οι Ρώσοι, το Ιράν και οι Σιίτες του Ιράκ, και τους εξεγερμένους στη Συρία οι Αμερικανοί, οι Σουνίτες του Ιράκ, οι Σαουδάραβες, οι Καταριανοί, και οι Τούρκοι.

Οι Ισραηλινοί τώρα, στο θέμα της Συρίας βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση. Γιατί ο Ασάντ είναι εχθρός τους. Αλλά οι εξεγερμένοι, που υποστηρίζονται από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, που είναι είπαμε η μητρική της Χαμάς, θα είναι ακόμη πιο εχθροί τους. Και γι’αυτό έχουν μείνει ψιλο απ’έξω από τον Συριακό εμφύλιο, γιατί είναι απλά μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Οι περισσότεροι λένε ότι για τους Ισραηλινούς είναι καλύτερα να επικρατήσει ο Άσαντ, που είναι ένας εχθρός που γνωρίζουν καλά. Οι Ισραηλινοί λοιπόν, δεν μπορούν να πάρουν το μέρος των Αμερικανών, γιατί οι Αμερικανοί στηρίζουν τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και τους Σουνίτες. Πρέπει να κινηθούν προς το μέρος των Ρώσων,

γιατί με τους Ρώσους είναι οι Ιρανοί, ο μεγάλος εχθρός τους.

Το άνοιγμα που έχει κάνει το Ισραήλ προς τους Ρώσους, λένε ότι εμπεριέχει και την ελπίδα να καταφέρει να ηρεμήσει τους Ιρανούς ο Πούτιν, ο οποίος έχει μεγάλη επιρροή στο Ιράν, αφού είναι η Ρωσία που αναπτύσσει το πυρηνικό πρόγραμμα τους. Ελπίζουν δηλαδή οι Ισραηλινοί μήπως κάνει κανένα θαύμα ο Πούτιν και τους τα βρει με τους Ιρανούς. Για το άνοιγμα των Ισραηλινών προς τους Ρώσους βλέπε εδώ

https://www.academia.edu/7865171/_-_

Όταν λέω όμως ότι ο Χ είναι με τον Ψ, δεν σημαίνει ότι δεν λοξοκοιτάει κιόλας. Για παράδειγμα ο Ομπάμα ναι μεν βοηθάει αυτούς που πολεμάνε τον Άσαντ στην Συρία, και τον οποίο Άσαντ στηρίζει το Ιράν, αλλά λάσκαρε λίγο την πίεση στους Ιρανούς για το πυρηνικό τους πρόγραμμα, βοηθάει και με χίλιους δυο ύπουλους τρόπους την Χαμάς που είναι η αγαπημένη των Ιρανών. Άλλωστε δεν είναι Αμερικανοί που πολεμούν τον Άσαντ. Απλά αυτοί που πολεμούν τον Άσαντ έχουν υποστήριξη και από Αμερικανούς και από άλλους. Είναι διαφορετικό να πολεμάς κάποιον από το να βοηθάς τον αντίπαλο του. Πολύ διαφορετικό.

 Αντίστοιχα ο Πούτιν στηρίζει τον Άσαντ, τον οποίο Άσαντ πολεμάει η Τουρκία, αλλά κάνει ανοίγματα και προς την Τουρκία, με την οποία είχαν παραδοσιακά εχθρικές σχέσεις. Θέλω να πω ότι σε αυτό το παιχνίδι των αγωγών, δεν σημαίνει ότι οι σχέσεις είναι μπετόν αρμέ. Στο σημείο Α είναι έτσι, στο σημείο Β είναι αλλιώς. Προσπαθεί να πάρει ο καθένας όσο περισσότερα μπορεί. Απλά λέω ποια είναι τα βασικά στρατόπεδα στο συγκεκριμένο θέμα των αγωγών του South Pars North Dome προς την Ευρώπη.

Μην ακούτε όμως τους υπαλλήλους των Ρώσων που σας λένε ότι ήταν σχέδιο των Αμερικανών να γίνουν όλα αυτά. Η Αραβική Άνοιξη που ξεκίνησε με μία μέρα διαφορά στην Αίγυπτο και στην Συρία, έφερε την Αίγυπτο που ήταν υπό Αμερικανική επιρροή στην Ρωσία, και έφερε στην Συρία που ήταν υπό Ρωσική επιρροή τον εμφύλιο. Η Αραβική Άνοιξη σίγουρα σχετίζεται με την ενέργεια. Αλλά υπάρχουν πραγματικές διαμάχες εκεί. Οι μεγάλες δυνάμεις απλά στηρίζουν τους φίλους τους. Βλέπε παρακάτω λινκ

https://www.academia.edu/7846609/_

Επίσης οι Ισραηλινοί που στηρίζουν τον Πούτιν στο συγκεκριμένο θέμα, δεν σημαίνει ότι έφυγαν από το άρμα των ΗΠΑ και προσδέθηκαν στο άρμα των Ρώσων εντελώς. Τουλάχιστον όχι ακόμη. Αναγκαστικά πρέπει να πάνε με τον Πούτιν, γιατί ο Ομπάμα στηρίζει το Κατάρ, που είναι μία από τις χώρες που τροφοδοτούν με πολύ χρήμα την Χαμάς, και έχει αρχίσει και κάνει υποχωρήσεις στο θέμα των πυρηνικών εξοπλισμών των Ιρανών

Και το Ιράν τροφοδοτεί βέβαια την Χαμάς. Αλλά στο συγκεκριμένο θέμα το Κατάρ και το Ιράν είναι χωρισμένα. Το Κατάρ είναι με τους Αμερικανούς και το Ιράν με τους Ρώσους. Άρα αν οι Ισραηλινοί είναι με τους Ρώσους, μπορούν να ελπίζουν ότι οι Ρώσοι θα ελέγξουν τους Ιρανούς για χάρη των αγωγών, αφού αυτοί είναι που τους κατασκευάζουν τα πυρηνικά εργοστάσια, αλλά θα ελέγχουν και τους Σύριους. Αφού δηλαδή οι Αμερικανοί κάνουν υποχωρήσεις στο θέμα των πυρηνικών του Ιράν, οι Ισραηλινοί πρέπει να πάνε με τους Ρώσους μήπως και τους συγκρατήσουν. Άλλωστε πάνω από τα πάντα στις διεθνείς σχέσεις είναι το χρήμα. Πολύ επικίνδυνο παιχνίδι, αλλά ίσως να μην έχουν και άλλη επιλογή.

Σε αυτό το link του Reuters θα δείτε ότι οι ΗΠΑ πουλάνε 11 δισεκατομμύρια δολάρια σε όπλα στο Κατάρ. Υπερσύγχρονα όπλα που μπορούν να προστατεύσουν το Κατάρ από τους Ιρανούς. Όπλα όμως που μπορεί να δώσει το Κατάρ και στην αγαπημένη του Χαμάς, ή να χρησιμοποιήσει και το ίδιο εναντίον των Ισραηλινών.

http://www.reuters.com/article/2014/07/14/usa-qatar-idUSL2N0PP22820140714

Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι οι Ισραηλινοί έκοψαν τους δεσμούς με τις ΗΠΑ, την χώρα που τους κράτησε στην ζωή τόσα χρόνια. Οφείλουν οι Αμερικανοί να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να είναι μαζί τους στο συγκεκριμένο θέμα και το καταλαβαίνουν. Είναι θέμα επιβίωσης. Αντίστοιχα και ο Πούτιν ξέρει ότι οι δεσμοί των Ισραηλινών με τους Αμερικανούς δεν κόβονται από την μία μέρα στην άλλη. Θέλω να πω δεν είναι άσπρο μαύρο.

Ανακεφαλαίωση. Προσπαθούν οι Σιίτες με την βοήθεια των Ρώσων να βγάλουν το South Pars στη Μεσόγειο, και προσπαθούν οι Σουνίτες με την βοήθεια των Αμερικανών να το βγάλουν μέσω Τουρκίας στην Νότια Ευρώπη. Και δεν είναι μόνο το South Pars. Υπάρχουν πολλά κοιτάσματα εκεί κάτω. Και πρέπει να ακολουθήσει η ενέργεια κάποιες διαδρομές για να φτάσει στους καταναλωτές. Και είναι πολύ σημαντικό ποιος ελέγχει αυτές τις διαδρομές. Γι’αυτό ακούτε και λένε οι άλλοι ISIS, Islamic State of Iraq and Syria. Αν τις έχουν αυτές τις περιοχές οι Σουνίτες, το Ιράν απομονώνεται και θα πρέπει να στέλνει φυσικό αέριο στην Ευρώπη μόνο μέσω του Περσικού Κόλπου, κάτι που το καθιστά πολύ λιγότερο ανταγωνιστικό σε σχέση με τους Σουνίτες, που δεν θα χρειάζονται θάλασσα αλλά θα το στέλνουν μέσω Τουρκίας.

Αν δείτε τον χάρτη, θα δείτε ότι αν το Ιράκ το ελέγχουν Σουνίτες, δεν μπορεί να περάσει αγωγό το Ιράν. Γιατί από την Τουρκία που είναι η μόνη άλλη επιλογή δεν μπορεί να τον περάσει, αφού η Τουρκία στηρίζει και αυτή τους Σουνίτς και τον αγωγό του Κατάρ. Αν λοιπόν το Ιράκ πέσει σε χέρια Σουνιτών, ο Σιιτικός αγωγός τελειώνει. Αντίστοιχα αν το Ιράκ και την Συρία την ελέγχουν οι Σιίτες δεν μπορεί να περάσει ο Σουνιτικός αγωγός προς την Τουρκία. Και αντίστοιχα όσο πιο πολλά σημεία ελέγχει η κάθε πλευρά, τόσο περισσότερο μειώνει τους πιθανούς διαδρόμους της άλλης πλευράς. Το σίγουρο είναι ότι όλο αυτό το αίμα που χύνεται στη Συρία και στο Ιράκ, χύνεται και για το πετρέλαιο και για το φυσικό αέριο, αλλά και για τους δρόμους που αυτό θα ακολουθήσει για να φτάσει στην Ευρώπη, αλλά και για το ποιο θα είναι το χέρι που θα ανοίγει και θα κλείνει την στρόφιγγα.

Περίληψη για σχέση ΗΠΑ Ρωσία Ισραήλ

Οι Αμερικανοί στηρίζουν τους Καταριανούς, που θέλουν να στείλουν το αέριο του South Pars μέσω Τουρκίας. Οι Ρώσοι στηρίζουν τους Ιρανούς, που θέλουν να στείλουν το αέριο του South Pars μέσω Συρίας και Λιβάνου.

Και οι Καταριανοί και οι Ιρανοί χρηματοδοτούν την Χαμάς. Όμως ο μεγάλος εχθρός των Ισραηλινών είναι το Ιράν. Τα πυρηνικά των Ιρανών φοβούνται οι Ισραηλινοί. Τα πυρηνικά των Ιρανών τα αναπτύσσουν οι Ρώσοι όμως. Οι οποίοι Ρώσοι δίνουν όπλα και στον άλλο μεγάλο εχθρό των Ισραηλινών.

Αυτός, σε συνδυασμό με το ότι ο Ομπάμα είναι ο πιο φιλο Άραβας ηγέτης που είχε ποτέ η Αμερική, είναι ο λόγος που φέρνει τους Ισραηλινούς δίπλα στους Ρώσους. Οι Ρώσοι είναι στην πραγματικότητα που ελέγχουν τα πυρηνικά των Ιρανών.

Το κακό είναι ότι ο Ομπάμα δείχνει να είναι πολύ κοντά στους Αδελφούς Μουσουλμάνους. Δεν δείχνει να είναι απλά μία ανίερη συμμαχία. Δείχνει να το απολαμβάνει

http://www.scribd.com/iakovosal/documents

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΑΤΑΡ 

 ΣΤΗΝ ΛΙΒΥΗ 

ΧΤΥΠΗΣΕ ΑΜΕΣΑ 

 ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ 

ΜΟΝΟ ΕΜΜΕΣΑ 

Foreign Affairs

Στο παρακάτω άρθρο του Foreign Affairs, υπάρχει σχεδόν όλο το ιστορικό των εξεγέρσεων στη Λιβύη και στη Συρία, σε ότι έχει να κάνει με το Κατάρ, για να μην νομίζει κανείς ότι αυτά που λέω τα διαβάζω από το defence.net, όπως μου έλεγε ένας φίλος. Και παρόλο που ο πόλεμος στην Λιβύη είναι παλιά ιστορία, νομίζω ότι το παρακάτω άρθρο είναι πολύ καλό. Και εξάλλου ποτέ δεν ακούμε τίποτα για Κατάρ από τους δημοσιογράφους των Ελλήνων εφοπλιστών. Σαν να μην υπάρχει. Και άρα όσο παλιό και να είναι κάτι για το Κατάρ, στην Ελλάδα είναι σαν φρέσκο κουλούρι. Είναι αυτό που λέμε “ο κόσμος το έχει τούμπανο και μεις κρυφό καμάρι”.

http://www.foreignaffairs.com/articles/68302/david-roberts/behind-qatars-intervention-in-libya

Το άρθρο αναλύει τον ρόλο του Κατάρ στις εξεγέρσεις της Λιβύης και της Συρίας. Στην 1^η παράγραφο αναφέρει ότι το Κατάρ ήταν από τους πιο ενθουσιώδεις υποστηρικτές των εξεγερμένων στην Λιβύη, και ότι οι Καταριανοί αναλάμβαναν να πουλάνε πετρέλαιο από τις πετρελαιοπηγές που είχαν πέσει στα χέρια των εξεγερμένων στην Λιβύη, προκειμένου να τους βρίσκουν χρήματα, και επίσης ότι οι Καταριανοί τους έδιναν Καταριανό φυσικό αέριο και άφθονο χρήμα, καθώς και ότι το κανάλι των ιδιοκτητών της χώρας του Κατάρ, το Al Jazeera της οικογένειας Al Thani, κάλυπτε την εξέγερση όσο κανένα άλλο κανάλι.

Στην 3^η παράγραφο λέει ότι οι Καταριανοί έστειλαν 6 μαχητικά αεροσκάφη τύπου Mirage για να χτυπήσουν τον Καντάφι. Στην 4^η παράγραφο λέει για τον στρατιωτικό εξοπλισμό που έστελνε το Κατάρ στους  εξεγερμένους.

Στις παραγράφους 8, 9 και 10, το άρθρο αναφέρει, ότι στην Συρία το Κατάρ δεν ενήργησε τόσο άμεσα όπως στη Λιβύη, παρόλο που το Σουνιτικό Κατάρ έχει μεγάλο συμφέρον να ανατρέψει τον Σιίτη Άσαντ, προκειένου να μειώσει την επιρροή των Σιιτών του Ιράν στην περιοχή. Και εξηγεί ότι το Κατάρ δεν μπορεί να επέμβει άμεσα στη Συρία, γιατί στην Συρία σε αντίθεση με την Λιβύη, δεν υπάρχει ομοφωνία στη διεθνή κοινότητα, και το Κατάρ είναι μία μικρή χώρα και δεν μπορεί να επεμβαίνει σε άλλες χώρες χωρίς την έγκριση της διεθνούς κοινότητας.

Επίσης στην 8^η παράγραφο, θα δείτε ότι το Κατάρ για να χτυπήσει την Λιβύη, εκτός από την υποστήριξη των Ευρωπαίων και των Αμερικανών, είχε εξασφαλίσει και την πλειοψηφία της Arab League, της ένωσης δηλαδή των Αραβικών χωρών. Συμφώνησαν δηλαδή να χτυπήσουν την Λιβύη εκτός από τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Γαλλία, την Αγγλία, την Ιταλία και άλλες μεγάλες δυνάμεις, και η ένωση των Αραβικών Κρατών, μία σύμπνοια που δεν επετεύχθη στη Συρία.

Και λέει ακόμα ότι η Συρία έχει μεγαλύτερη επιρροή σαν χώρα από την Λιβύη, εννοώντας προφανώς την στήριξη που παρέχουν στον Σιίτη Άσαντ οι Σιίτες του Ιράν, αλλά και την προστασία που του παρέχει ο Ρωσικός ναύσταθμος που βρίσκεται στην Συρία.

Και αυτός είναι ο λόγος, προσθέτω εγώ, που στην Συρία το Κατάρ απλά χρηματοδοτεί τους εξεγερμένους χωρίς να στέλνει τα αεροπλάνα του να χτυπάνε τον Άσαντ. Στο παρακάτω άρθρο του Reuters μπορείτε να διαβάσετε ότι το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία είναι οι βασικοί χρηματοδότες των εξεγερμένων στην Συρία.

http://www.reuters.com/article/2012/06/23/us-syria-crisis-saudi-idUSBRE85M07820120623

Να προσθέσω ότι ο Άσαντ είναι Αλεβίτης, που είναι ένα παρακλάδι των Σιιτών. Θα δείτε στις δύο πρώτες γραμμές του παρακάτω λινκ της Wikipedia, ότι  οι Αλεβίτες (Alawites) είναι ένα παρακλάδι των Σιιτών (οι Σιίτες στα Αγγλικά λέγονται Shia ή Siites).

http://en.wikipedia.org/wiki/Alawites

Να προσθέσω επίσης, ότι οι μόνοι που δεν ήθελαν να χτυπηθεί ο Καντάφι ήταν οι Ρώσοι, για τους οποίους ο Καντάφι ήταν βασικός σύμμαχος, και οι Κινέζοι, στους οποίους ο Καντάφι είχε ανοίξει τις πόρτες του για να εκμεταλλευτούν το πετρέλαιο του. Αυτός άλλωστε νομίζω ότι ήταν και ο βασικός λόγος που τον χτύπησαν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί. Δεκαετίες βγάζει την ψυχή στους δυτικούς ο Καντάφι, και το μεγάλο άνοιγμα  που έκανε στην Κίνα ήταν προφανώς η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, αφού η Λιβύη είναι η πλουσιότερη σε αποθέματα πετελαίου χώρα της Αφρικής, και 9^η στον κόσμο.

Αυτό το link των New York Times είναι ένα από τα πολλά που ασχολούνται με την κριτική του Πούτιν στην επίθεση του Καντάφι.

http://www.nytimes.com/2011/04/27/world/europe/27putin.html?_r=0

Στο παρακάτω link των Financial Times, θα δείτε ότι στην Λιβύη εργάζονταν 30.000 Κινέζοι, και ότι όταν άρχισαν οι αναταραχές, οι εξεγερμένοι άρχισαν να επιτίθενται στις Κινεζικές επιχειρήσεις, και ότι η Κίνα στήριζε το καθεστώς του σοσιαλιστή δικτάτορα Καντάφι.

http://www.ft.com/intl/cms/s/0/eef58d52-3fe2-11e0-811f-00144feabdc0.html#axzz3B2Z0AIZx

Το πετρέλαιο της Λιβύης είναι ζωτικής σημασίας για τους Ευρωπαίους, αλλά και για τους Αμερικανούς, οι οποίοι νοιώθουν άβολα βλέποντας αυτό το διψασμένο για πετρέλαιο τέρας που λέγεται Κίνα, να πατάει πόδι στην Λιβύη, η οποία βρίσκεται μία ανάσα από την Ευρώπη. Η Ιταλία για παράδειγμα που βρίσκεται απέναντι από την Λιβύη, βασίζει τις εισαγωγές πετρελαίου της στην Λιβύη (κατά 25% περίπου), και μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες στην Λιβύη είναι η Ιταλική εταιρεία πετρελαίου ENI, στην οποία συμμετέχει με 30% το Ιταλικό κράτος.

Η Κίνα είναι ήδη η δεύτερη χώρα σε εισαγωγές πετρελαίου στον κόσμο μετά τις ΗΠΑ, και η ραγδαία της άνοδος συνεπάγεται και ραγδαία αύξηση στην Κινεζική ζήτηση πετρελαίου, που θα ασκήσει ακόμη μεγαλύτερη πίεση στα ήδη περιορισμένα αποθέματα πετρελαίου του πλανήτη, τα οποία κάποιοι ειδικοί εκτιμούν ότι δεν μπορούν να αντέξουν περισσότερο από

 μερικές δεκαετίες.

Επίσης στην 12^η παράγραφο θα διαβάσετε ότι το Κατάρ δεν φοβάται να επεμβαίνει σε άλλες χώρες, παρόλο που οι Σιίτες του Ιράν βρίσκονται μόλις 125 μίλια μακριά του, γιατί απολαμβάνει την προστασία των ΗΠΑ, οι οποίες έχουν στο Κατάρ δική τους αεροπορική βάση, με τον μεγαλύτερο αεροδιάδρομο της Μέσης Ανατολής (Al Udeid U.S. Air Force base), και επίσης έχουν και μία από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές τους βάσεις εκτός ΗΠΑ (Camp As Sayliyah).

Θα δείτε στον παρακάτω χάρτη, ότι οι Σιίτες του Ιράν βρίσκονται δίπλα στους Σουνίτες του Κατάρ. Είναι απέναντι τους, με μόνο διαχωριστικό τα νερά του Περσικού Κόλπου.

Στην 19^η παράγραφο, θα δείτε ότι το Κατάρ προσδοκά η υποστήριξη που έδειξε στους ισλαμιστές στην Λιβύη, να μεταφραστεί στην μετά Καντάφι εποχή, σε ένα πρωταρχικό ρόλο για το Κατάρ στην βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου της Λιβύης.

Στο παρακάτω link του Guardian, θα διαβάσετε ότι το Κατάρ όχι μόνο χτύπησε το καθεστώς Καντάφι με την αεροπορία του, αλλά έστειλε και πάρα πολλούς μαχητές για να υποστηρίξουν τους εξεγερμένους στη Λιβύη. Στην τρίτη παράγραφο του άρθρου, θα διαβάσετε ότι σε ένα συνέδριο που διοργάνωσε το Κατάρ στην μετά Καντάφι Λιβύη, ο αρχηγός των εξεγερμένων δήλωσε ότι οι Καταριανοί ήταν οι διοργανωτές των μαχών που οδήγησαν στην νίκη. Στη συνέχει θα διαβάσετε τους άπειρους τρόπους με τους οποίους το Κατάρ βοήθησε τους εξεγερμένους. Αυτούς που φαίνονται τουλάχιστον.

http://www.theguardian.com/world/2011/oct/26/qatar-troops-libya-rebels-support

http://www.scribd.com/iakovosal

 ΣΥΡΙΖΑ

-

ΛΙΒΥΗ

 Στην 9^η παράγραφο του link του Guardian,

http://www.theguardian.com/world/2011/oct/26/qatar-troops-libya-rebels-support

θα διαβάσετε ότι το Κατάρ όχι μόνο χτύπησε το καθεστώς Καντάφι με την αεροπορία του, αλλά παραδέχτηκε ότι έστειλε και πάρα πολλούς μαχητές για να υποστηρίξουν τους εξεγερμένους στη Λιβύη.

Στην τρίτη παράγραφο του άρθρου, θα διαβάσετε ότι σε ένα συνέδριο που διοργάνωσε το Κατάρ στην μετά Καντάφι Λιβύη, ο αρχηγός των εξεγερμένων δήλωσε ότι οι Καταριανοί ήταν οι διοργανωτές των μαχών που οδήγησαν στην νίκη. Στη συνέχει θα διαβάσετε τους άπειρους τρόπους με τους οποίους το Κατάρ βοήθησε τους εξεγερμένους. Αυτούς που φαίνονται τουλάχιστον.

Στην όγδοη παράγραφο του άρθρου, θα διαβάσετε ότι το Κατάρ ανέλαβε να οργανώσει τους αντάρτες σε στρατό στην μετά Καντάφι εποχή. Στην συνέχεια θα διαβάσετε πολλά ακόμη που έκανε το Κατάρ για τους αντάρτες, και στην προτελευταία παράγραφο θα διαβάσετε ότι οι αντάρτες νοιώθουν βαθιά ευγνωμοσύνη για το Κατάρ, και συχνά ανεμίζουν τη σημαία τους, και έδωσαν το όνομα “Κατάρ” σε μία κεντρική πλατεία της πόλης.

Στο παρακάτω link της Αυγής, με τίτλο “Η Λιβύη και τα περί ηθικής διλλήματα”,

http://archive.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=607056

θα διαβάσετε επί λέξη στo μέσο της προτελευταίας παραγράφου:

“Στον βαθμό που η επέμβαση των δυτικών (στη Λιβύη) υπέρ των εξεγερμένων δεν παίρνει τη μορφή μιας ανοιχτής στρατιωτικής κατοχής όπως στο Ιράκ και παραμένει σε ένα επίπεδο αποδυνάμωσης του δικτάτορα, είναι ντε φάκτο μια ανθρωπιστική πράξη.”

Παραδόξως δεν πιάνω πουθενά τον ΣΥΡΙΖΑ να διαφωνεί στη ρητορική του για τα εξωτερικά θέματα με το Κατάρ. Καλά θα κάνει να αρχίσει να προσποιείται ότι έχει μικροδιαφορές. Για ξεκάρφωμα. Και βάζω και το παρακάτω link, που δείχνει τα τσούρμα των ξένων στρατιωτικών αεροσκαφών που χρησιμοποίησαν τα Ελληνικά στρατιωτικά αεροδρόμια,

http://www.keeptalkinggreece.com/2011/03/20/greece-libya-massive-landing-of-foreign-aircraft-expected-at-military-bases/

και κανένας αριστερός δεν διαμαρτυρήθηκε. Γιατί ο Καντάφι είναι λέει δικτάτορας. Όταν έφτιαχνε τον Αντρέα ο Καντάφι, οι αριστεροί μας έλεγαν ότι η Λιβύη είναι πρότυπο σοσιαλιστικής χώρας.

http://www.scribd.com/my-uploads

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ - ΚΑΤΑΡ

 ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

 -

 ΚΑΤΑΡ

Λέει το defence point εδώ,

http://www.defence-point.gr/news/?p=109414

ότι η Τουρκία γλυτώνει την ανεξαρτησία των Κούρδων στο Βόρειο Ιράκ, επειδή τους διέλυσαν οι Σουνίτες Μουσουλμάνοι του ISIS (ή ISIL). Εμείς παρόλο που πρέπει να έχουμε καλές σχέσεις με την Τουρκία, οφείλουμε να θέλουμε να έχει στο βάθος της, στα σύνορα της με το Ιράκ, ένα εχθρικό Κουρδικό κράτος, ώστε να της απασχολεί δυνάμεις.

Ακούσατε κανέναν από τους δημοσιογράφους των Ελλήνων εφοπλιστών να κάνει θέμα? Εγώ ακούω μόνο τους δημοσιογράφους να αναρωτιούνται αν πρέπει να λέμε τον Ερντογάν “Σουλτάνο” “Χαλίφη” ή “μεγαλοπρεπή”. Και όπως έλεγα, ο λόγος είναι ότι την την χρηματοδότηση της εκκαθάρισης των Κούρδων (και άλλων), μέσω του ISIL, δεν την κάνει μόνη της η Τουρκία, αλλά την κάνει κυρίως το Κατάρ, και φαντάζομαι και η Σαουδική Αραβία, με τις ευλογίες βέβαια των Αμερικανών.

Οι δημοσιογράφοι των εφοπλιστών, δεν ασχολούνται καν με την χρηματοδότηση του ISIL, ο Κατάρ-Σύριζα δεν το συζητάμε, αλλά και η Χρυσή Αυγή, αν δείτε το παρακάτω κείμενο της,

http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/h-tourkia-ejoplizei-kai-sthrizei-tous-kanibalous-tzichantistes-sto-irak

κατηγορεί την Τουρκία για την χρηματοδότηση του ISIL, που σημαίνει ότι σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει δεσμούς με Τουρκία, αλλά για το Κατάρ τσιμουδιά. Μόνο την Τουρκία αναφέρει. Δεν έχει ακούσει η ΧΑ τον αρχηγό των Σιιτών τρομοκρατών του Λιβάνου (Χεζμπολάχ) που κατηγορούν το Κατάρ για την χρηματοδότηση του ISIL? Βλέπε

http://www.dailystar.com.lb/News/Lebanon-News/2014/Aug-14/267252-nasrallah-turkey-and-qatar-supporting-isis.ashx#axzz3AUlCrAou

Δεν έχουν ακούσει τον Ιρακινό πρωθυπουργό που κατηγορεί το Κατάρ για την χρηματοδότηση του ISIL? Βλέπε

http://www.reuters.com/article/2014/03/09/us-iraq-saudi-qatar-idUSBREA2806S20140309

Δεν ξέρουν ότι αυτούς που βασικά εξυπηρετεί η επικράτηση του ISIS έναντι των Σιιτών του Ιράκ και της Συρίας, είναι τους Σαουδάραβες, τους Καταριανούς και τους Τούρκους? Αρά γιατί δεν υπάρχει το Κατάρ πουθενά στο κείμενο? Για να καταλάβουμε τι μπουρδέλο είμαστε δηλαδή.

http://www.scribd.com/iakovosal

ΣΥΡΙΖΑ-ΚΑΖΑΚΗΣ-ΣΥΡΙΑ

ΣΥΡΙΖΑ

-

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ

-

ΣΥΡΙΑ 

Όπως θα διαβάσετε σε αυτό το άρθρο του πρακτορείου Reuters, και όπως είναι παγκοσμίως γνωστό, το Κατάρ χρηματοδοτεί τους εξεγερμένους στη Συρία.

http://www.reuters.com/article/2012/06/23/us-syria-crisis-saudi-idUSBRE85M07820120623

Η Ρωσία και το Ιράν στηρίζουν το καθεστώς Άσαντ, όπως πάλι είναι παγκοσμίως γνωστό. Στο άρθρο της Αυγής, της επίσημης εφημερίδας του ΣΥΡΙΖΑ, με τίτλο “Συρία: 5 μήνες εξέγερσης και αιματηρής καταστολής”, θα διαβάσετε κατά λέξη στην δεύτερη και τρίτη παράγραφο τα εξής:

http://archive.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=634176

“Υπό την πίεση των διαδηλώσεων, το μειοψηφικό αλαουϊτικό καθεστώς που έχει επιβάλει, κληρονομικώ δικαιώματι, η οικογένεια Άσαντ εδώ και πάνω από μισό αιώνα στη χώρα έκανε κάποιες παραχωρήσεις, όπως την εισαγωγή του πολυκομματισμού.

Ωστόσο πλέον οι Σύροι έχουν υπερβεί το στάδιο του φόβου και, παρά τα λουτρά αίματος που έχουν στοιχίσει τη ζωή σε τουλάχιστον 2.000 πολίτες και την ελευθερία σε δεκάδες χιλιάδες (σύμφωνα με τα στοιχεία ΜΚΟ και του ΟΗΕ), δεν αρκούνται σε μεταρρυθμίσεις υπό το ίδιο καθεστώς αλλά διεκδικούν την άμεση απομάκρυνσή του.”

Αντιθέτως, ο Δημήτρης Καζάκης, φαντάζομαι και η Χρυσή Αυγή και η Ανεξάρτητοι Έλληνες, στην πρώτη παράγραφο του άρθρο του “Ο Πόλεμος που μας απειλεί δεν είναι ένας ακόμη περιφερειακός πόλεμος”, λέει κατά λέξη

http://dimitriskazakis.blogspot.gr/2013/08/blog-post_31.html

“Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι έτοιμοι να βομβαρδίσουν την Συρία. Ο λόγος; Ανθρωπιστικός! Η υποκρισία στο απόγειο της. Το παραμύθι έχει ως εξής: το καθεστώς Άσαντ στη Συρία επιτέθηκε με δηλητηριώδη αέρια σε περιοχές αμάχων που ελέγχονται από τους «αντικαθεστωτικούς αντάρτες» με αποτέλεσμα χίλιοι και πάνω νεκροί. Το παραμύθι έχει δυο πηγές. Τους «αντικαθεστωτικούς αντάρτες» και τις στρατιωτικές αρχές του Ισραήλ (βλέπε Μοσάντ).

 Στημένη προβοκάτσια εξαρχής…”

Δεν τολμάει να μιλήσει εναντίον του πραγματικού χρηματοδότη των εξεγερμένων, του Κατάρ δηλαδή, αλλά παίρνει σαφώς το μέρος της Ρωσίας και του Πούτιν, και άρα και του καθεστώτος Άσαντ, αλλά στρέφεται κατά του εύκολου στόχου. Οι Ισραηλινοί λέει χρηματοδοτούν τους εξεγερμένους, μέσα στους οποίους βρίσκεται οι Al Qaida, οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, και οι άλλοι φίλοι του Κατάρ που χρηματοδοτούν την Χαμάς. Άρα ναι μεν στρέφεται εναντίον του Κατάρ, αλλά τουλάχιστον χωρίς να αναφέρει καν το Κατάρ, αλλά χρησιμοποιώντας σαν στόχο τον μεγάλο αντίπαλο του Κατάρ, τους Ισραηλινούς. Μην κλείνουμε και πόρτες.

Εγώ αν έγραφα κάτι τώρα θα του έδινα τίτλο “τα αντισυστημικά πατσαβούρια”. Η ακόμη καλύτερα “Αντισυστημικός Α.Ε.”. Νομίζω ότι και ο Χατζηστεφάνου, αντί το “Φασισμός A.E.” που χρησιμοποιεί, θα έπρεπε να χρησιμοποιεί το “Αντισυστημικός Α.Ε”.  Δική μου έμπνευση αλλά του πάει περισσότερο. Χαλάλι.

http://www.scribd.com/iakovosal

Η Εχθρα Τουρκίας Συρίας και ο αγωγός Ιράν-Συρία

Η ΕΧΘΡΑ ΤΟΥΡΚΙΑΣ-ΣΥΡΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΑΓΩΓΟΣ ΙΡΑΝ-ΙΡΑΚ-ΣΥΡΙΑ

Όπως έλεγα στο παρακάτω link,

http://tinyurl.com/lkxvp9x

το 2008 έγινε η πρώτη Ελληνο-Ισραηλινή άσκηση στα πλαίσια της νέας συνεργασίας των δύο χωρών, που σαν αφορμή φυσικά είχε τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στα χωρικά ύδατα των δύο χωρών.

Λίγο αργότερα, ένας παραδοσιακός σύμμαχος της Ελλάδας, η Συρία, που ήταν και ένας παραδοσιακός εχθρός της Τουρκίας και του Ισραήλ, έκανε για πρώτη φορά κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, απαντώντας ουσιαστικά στην συμμαχία Ελλάδας-Ισραήλ. Για την στρατιωτική συνεργασία Τουρκίας Συρίας μπορείτε να διαβάσετε στο παρακάτω λινκ της Wikipedia στο τμήμα Military Cooperation.

http://en.wikipedia.org/wiki/Syria%E2%80%93Turkey_relations#Military_cooperation

Αυτή ήταν ουσιαστικά η απάντηση της Τουρκίας και της Συρίας, οι οποίες δημιουργούσαν ένα ενιαίο μέτωπο εναντίον και της Ελλάδας και του Ισραήλ, όπως βλέπετε στο χάρτη.

Όπως θα διαβάσετε όμως στο τμήμα “Friction due to civil war”, του παρακάτω Wikipedia link, οι σχέσεις Τουρκίας Συρίας χειροτέρευσαν όταν ξέσπασε ο Συριακός εμφύλιος πόλεμος το 2011.

http://en.wikipedia.org/wiki/Syria%E2%80%93Turkey_relations#Friction_due_to_Syrian_civil_war

Τι έγινε το 2011 και οι σχέσεις των δύο χωρών ξαναέγιναν εχθρικές? Ο λόγος είναι ο αγωγός Iran-Iraq-Syria, που θα υπέγραφε ο δικτάτορας της Συρίας ο Άσαντ, όπως θα δείτε στο παρακάτω Wikipedia link.

http://en.wikipedia.org/wiki/Iran-Iraq-Syria_pipeline

Θα διαβάσετε στην αρχή της δεύτερης παραγράφου, ότι η Συρία, το Ιράν και το Ιράκ ήταν έτοιμοι τον Ιούλιο του 2011 να υπογράψουν την συμφωνία για τον αγωγό Ιράν-Ιράκ-Συρία. Αυτός ο αγωγός θα παράκαμπτε τελείως την Τουρκία, η οποία εισάγει το 90% της ενέργειας της, και προσπαθεί να το αντισταθμίσει με τον να είναι η χώρα από την οποία περνάνε όλα τα ενεργειακά δίκτυα Ευρώπης Μέσης Ανατολής. Αυτό που δεν συγχώρησαν δηλαδή στους Ισραηλινούς οι Τούρκοι, δεν το συγχώρησαν ούτε στους Σύριους. Ότι δηλαδή προσπάθησαν να τους παρακάμψουν ενεργειακά. Στο παρακάτω άρθρο θα διαβάσετε ότι ο δικτάτορας της Συρίας, ο Άσαντ, κατηγορούσε την Τουρκία ότι χρηματοδοτεί τους εξεγερμένους. Και είναι γεγονός ότι η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ χρηματοδοτούν τους εξεγερμένους στη Συρία, με τις ευλογίες των Αμερικανών και κάποιων Ευρωπαίων σίγουρα, για τους λόγους των αγωγών που έλεγα εδώ http://tinyurl.com/ldoptdd

Στο παρακάτω άρθρο της Sunday Times θα διαβάσετε ότι η Τουρκία ήταν έτοιμη να εισβάλει στην Συρία και να καθαιρέσει τον Άσαντ. Δεν το έκανε προσθέτω εγώ, γιατί δεν υπήρχε ομοφωνία στην διεθνή κοινότητα και θα βρισκόταν μόνη της απέναντι στους Ρώσους, στους οποίος ο Άσαντ έχει παραχωρήσει τον ναύσταθμο στο Ταρτούς, και του έχει αναθέσει να εκμεταλλευτεί τα πλούσια θαλάσσια κοιτάσματα φυσικού αερίου της Συρίας.

http://www.sundaytimes.lk/111204/Timestwo/int13.html

Μπορείτε να βρείτε άπειρα άρθρα αν γκουγκλάρετε “Turkey supports Syrian rebles”, “Turkey ready to invade Syria” κτλ. Στο παρακάτω άρθρο γράφω για την θέση του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα της Συρίας.

http://tinyurl.com/owf3eoq

http://www.scribd.com/iakovosal

Ο Εμφύλιος στη Συρία και το Ισραήλ

ΙΣΡΑΗΛ-ΣΥΡΙΑ

Ανέφερα τις προάλλες τον χρησμό του μεγάλου “αναλυτή” Δημήτρη Καζάκη, ο οποίος στο άρθρο του με τίτλο “Ο Πόλεμος που μας απειλεί δεν είναι ένας ακόμη περιφερειακός πόλεμος” (βλέπε παρακάτω link), τα φόρτωνε όλα στον εύκολο στόχο τους Ισραηλινούς, χωρίς να αναφέρει τίποτα για τους βασικούς χρηματοδότες των εξεγερμένων στην Συρία, που είναι ο “θείος” Al Thani από το Κατάρ, και οι παλιοί “θείοι” από την Σαουδική Αραβία, η οικογένεια δηλαδή των Σαούντ.

http://dimitriskazakis.blogspot.gr/2013/08/blog-post_31.html

Έλεγε λοιπόν,

“Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι έτοιμοι να βομβαρδίσουν την Συρία. Ο λόγος; Ανθρωπιστικός! Η υποκρισία στο απόγειο της. Το παραμύθι έχει ως εξής: το καθεστώς Άσαντ στη Συρία επιτέθηκε με δηλητηριώδη αέρια σε περιοχές αμάχων που ελέγχονται από τους «αντικαθεστωτικούς αντάρτες» με αποτέλεσμα χίλιοι και πάνω νεκροί. Το παραμύθι έχει δυο πηγές. Τους «αντικαθεστωτικούς αντάρτες» και τις στρατιωτικές αρχές του Ισραήλ (βλέπε Μοσάντ).

 Στημένη προβοκάτσια εξαρχής…”

Και έλεγα επίσης, ότι είναι γνωστό σε όλους ότι οι Μουσουλμάνοι Σουνίτες του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας είναι οι βασικοί χρηματοδότες των εξεγερμένων Σουνιτών στην Συρία. Και είχα παραθέσει ως απόδειξη το παρακάτω link του Reuters, αν και μπορείτε να το βρείτε σε πληθώρα άλλα sites αν γκουγκλάρετε “Qatar Syrian Rebels” ή κάτι αντίστοιχο.

http://www.reuters.com/article/2012/06/23/us-syria-crisis-saudi-idUSBRE85M07820120623

Αν θέλουμε σοβαρά να δούμε τι συμφέρει τους Ισραηλινούς στη Συρία, δεν μπορούμε να το εξετάσουμε μόνο στα πλαίσια της Συρίας. Γιατί η Συρία είναι ένα μόνο επεισόδιο των σφαγών που γίνονται ανάμεσα στους Σουνίτες Μουσουλμάνους και στους Σιίτες Μουσουλμάνους. Παίζονται και άλλα επεισόδια αυτού του έργου πχ στο Ιράκ και στην Αφρική.

Αν θέλουμε λοιπόν να δούμε σοβαρά τι συμφέρει τους Ισραηλινούς στη Συρία, θα πρέπει να δούμε τι τους συμφέρει στο πλαίσιο της σύγκρουσης Σουνιτών-Σιιτών γενικότερα. Αν τους συμφέρει να επικρατήσουν οι Σουνίτες που ελέγχουν αυτή τη στιγμή το Κατάρ, την Σαουδική Αραβία, τα Η.Α.Ε., το Κουβέιτ, ή αν τους συμφέρει να επικρατήσουν οι Σιίτες, που ελέγχουν (μέχρι και πριν τον ISIS τουλάχιστον) το Ιράκ, το Ιράν, τη Συρία, και τον Λίβανο.

Όπως έλεγα εδώ, http://tinyurl.com/ldoptdd, ο βασικός λόγος που σφάζονται οι Σιίτες με τους Σουνίτες, είναι οι διαδρομές που θα ακολουθήσουν οι αγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου. Γιατί αυτοί που θα επικρατήσουν θα καταφέρουν να πουλήσουν και το πετρέλαιο και το φυσικό τους αέριο στην Ευρώπη και στην Ανατολική Ασία. Στον παρακάτω χάρτη, βλέπετε που βρίσκεται το Ισραήλ σε σχέση με τις Σουνιτικές και Σιιτικές χώρες.

Σε αυτή την σκακιέρα, οι Αμερικανοί βρίσκονται πίσω από τους Σουνίτες, ελπίζοντας ότι η επικράτηση τους θα καταστήσει δυνατή την κατασκευή αγωγών που θα σπάσουν την δεσπόζουσα θέση των Ρώσων στην αγορά ενέργειας, μεταφέροντας ενέργεια από τον Περσικό Κόλπο και το Κατάρ, περνώντας μέσα από την Σαουδική Αραβία, το Ιράκ, την Συρία και την Τουρκία, στις αγορές τις Ευρώπης. Για τον αγωγό Κατάρ-Τουρκία βλέπε Wikipedia.

http://en.wikipedia.org/wiki/Qatar-Turkey_pipeline

Οι Ρώσοι φυσικά απεύχονται αυτό το σενάριο, και προτιμούν την επικράτηση των Σιιτών, που θα ορθώσει ένα τείχος Ιράκ-Συρίας μπροστά στους Σουνιτικούς αγωγούς της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ (βλέπε χάρτη). Ο Σιιτικός αγωγός είναι πολύ λιγότερο ανταγωνιστικός για τους Ρώσους. Για τον Σιιτικό αγωγό βλέπε Wikipedia

http://en.wikipedia.org/wiki/Iran-Iraq-Syria_pipeline

Ο Σιιτικός αγωγός φιλοδοξεί να ακολουθήσει την διαδρομή Ιράν-Ιράκ-Συρία-Λίβανος. Η επικράτηση των Σιιτών όχι μόνο μπλοκάρει τον αγωγό των Σουνιτών, αλλά και καταλήγει σε μία περιοχή που είναι η αυλή της Ρωσίας, αφού στην Συρία του Άσαντ η Ρωσία έχει ναύσταθμο (στο Tartus), και στην οποία Ρωσία ο Άσαντ έχει αναθέσει να αναπτύξει τα πλούσια αποθέματα του φυσικού αερίου της χώρας του. Για Ρωσικό ναύσταθμο στο Ταρτούς βλέπε

http://en.wikipedia.org/wiki/Russian_naval_facility_in_Tartus

Επίσης για την συμφωνία της Συρίας με τους Ρώσους για την εκμετάλλευση των πλούσιων Συριακών κοιτασμάτων φυσικού αερίου από τους Ρώσους, βλέπε παρακάτω link.

http://www.washingtoninstitute.org/policy-analysis/view/russia-syria-offshore-gas-deal-injects-new-factor-into-peace-talks

Άρα είναι ανόητο να εξετάζει κανείς τι συμφέρει τους Ισραηλινούς στην Συρία. Το μόνο που έχει νόημα, είναι να εξετάζει κανείς αν συμφέρει τους Ισραηλινούς η επικράτηση των Σουνιτών που έχουν για πλάτες τους Αμερικανούς, ή η επικράτηση των Σιιτών που έχουν για πλάτες τους Ρώσους. Είναι κάτι που είναι πολύ δύσκολο να απαντηθεί, γιατί και οι Σιίτες και οι Σουνίτες είναι ορκισμένοι εθχροί των Ισραηλινών. Πρέπει να εξεταστεί ποιος είναι ο λιγότερο επικίνδυνος εχθρός. Πολύ δύσκολο.

Ας δούμε πρώτα τους Σουνίτες. Θα μπορούσε να πει κανείς οι Σουνίτες είναι ένα καλύτερο σενάριο, επειδή έχουν για πλάτες τους Αμερικανούς, οι οποίοι Αμερικανοί είναι ο παραδοσιακός σύμμαχος των Ισραηλινών. Δεν ισχύει όμως αυτό. Μία συμμαχία  πολύ τραυματισμένη τα τελευταία χρόνια, αφού το Ισραήλ δεν αποτελεί πια το ξεκάθαρο γεωστρατηγικό πλεονέκτημα που αποτελούσε στο παρελθόν για τους Αμερικανούς. Επίσης η Αμερικανική κρίση έχει οδηγήσει τους Αμερικανούς να πουλάνε αφειδώς οπλικά συστήματα στους Άραβες, αδιαφορώντας για τις εκεί ισορροπίες. Μία επικράτηση λοιπόν των Σουνιτών, όπως βλέπετε στον χάρτη,

 σημαίνει ένα μέτωπο Σαουδικής Αραβίας, Κατάρ, Ιράκ, Συρίας και Τουρκίας. Η οποία Τουρκία έχει αναλάβει τον ρόλο που είχε πριν χρόνια η Αίγυπτος, να είναι δηλαδή η χώρα που ξεσηκώνει τον Μουσουλμανικό κόσμο εναντίον των Ισραηλινών. Επίσης οι Σουνίτες Μουσουλμάνοι αποτελούν το 92% του πληθυσμού στην Ιορδανία, και την πλειοψηφία των Αιγυπτίων. Αυτό το μέτωπο μοιάζει θανατηφόρο για τους Ισραηλινούς.

Αυτό που είναι υπέρ των Ισραηλινών σε σχέση με το Σουνιτικό μέτωπο, είναι η διάσταση των Σουνιτών στο θέμα των Αδελφών Μουσουλμάνων, και κατ’επέκταση και της Χαμάς που δραστηριοποιείται στη λωρίδα της Γάζας, και που είναι θυγατρική τους. Με την Αίγυπτο, τους Σαουδάραβες, το Κουβέιτ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα να είναι κατά των Αδελφών Μουσουλμάνων, και το Κατάρ και την Τουρκία να είναι φανατικά υπέρ τους. Αυτός είναι και ο λόγος που η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία στην κρίση της Γάζας το καλοκαίρι του 2014 πήραν το μέρος των Ισραηλινών στη σύγκρουση Ισραήλ Χαμάς. Όχι επειδή ήταν υπέρ του Ισραήλ, αλλά επειδή ήταν εναντίον της Χαμάς και της μητρικής της, των Αδελφών Μουσουλμάνων, και θα ήθελαν να δουν τους Ισραηλινούς να εκτελούν την Χαμάς. Αν κάποια στιγμή αυτή η διάσταση ανάμεσα στους Σουνίτες γεφυρωθεί, τα πράγματα θα δυσκολέψουν πάρα πολύ για τους Ισραηλινούς.

Ένα όφελος που θα έχουν οι Ισραηλινοί αν πέσει η Συρία στα χέρια των Σουνιτών, είναι ότι δεν θα είναι τόσο εύκολο για τους Σιίτες του Ιράν να προμηθεύουν την Λιβανέζικη Σιιτική τρομοκρατική οργάνωση Χεζμπολάχ, που χτυπάει τους Ισραηλινούς στα βόρεια σύνορα τους, και είναι το μακρύ χέρι του Ιράν στα σύνορα του Ισραήλ. Γιατί το Ιράν χρησιμοποιεί την Συρία για την τροφοδοσία της Χεζμπολάχ. Πόσο καλό όμως είναι αυτό για τους Ισραηλινούς, αν η Συρία περάσει στον έλεγχο των φανατικών Αδελφών Μουσουλμάνων, και αντί να είναι ένας παραδοσιακός εχθρός της Τουρκίας, οικοδομήσει μαζί της ένα συμπαγές μέτωπο κατά των Ισραηλινών?

Αυτές είναι μερικές απλές παρατηρήσεις που μπορώ να κάνω για τους Ισραηλινούς σε σχέση με τους Σουνίτες. Αν τώρα επικρατήσουν οι Σιίτες στην Συρία και στο Ιράκ, το καλό για τους Ισραηλινούς είναι ότι η συνεννόηση ανάμεσα σε Σιίτες και Σουνίτες είναι δυσκολοτερη. Αν και αυτό ξεπεράστηκε στην περίπτωση της Χαμάς, που στηρίζεται και από τους Σιίτες του Ιράν και από τους Σουνίτες του Κατάρ, που μεταξύ τους όμως είναι εχθροί. Όπως και να το κάνουμε όμως, οι Σιίτες και οι Σουνίτες είναι ένας επιπλέον διαχωρισμός, και όσο αυξάνονται οι διαχωρισμοί τόσο δυσκολεύει η συνεννόηση.

Επίσης τους Σιίτες επιηρεάζει σε μεγάλο βαθμό ο Πούτιν, με τον οποίο οι Ισραηλινοί έχουν βελτιώσει δραματικά τις σχέσεις τους. Για τις σχέσεις των Ισραηλινών με τους Αμερικανούς και τους Ρώσους έλεγα εδώ http://tinyurl.com/qg24zmz . Άρα μπορούν και να ελπίζουν στον παράγοντα Πούτιν. Και στην περίπτωση του Άσαντ, είναι πολλοί αυτοί που λένε καλύτερα ένας εχθρός που γνωρίζεις χρόνια, παρά ένας εχθρός που δεν ξέρεις ποιος θα είναι.

Είναι λοιπόν χαζό να λέμε τι συμφέρει τους Ισραηλινούς στη Συρία, γιατί η Συρία είναι ένα μόνο κομμάτι του παζλ. Αυτό που είναι ζωτικής σημασίας για τους Ισραηλινούς, είναι να μην πέσει η Αίγυπτος στα χέρια των Αδελφών Μουσουλμάνων, ώστε να εξακολουθήσει η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία να είναι εναντίον της Αδελφότητας, ώστε να βρίσκονται σε σύγκρουση με την Τουρκία και το Κατάρ.

Νομίζω ότι πολύς κόσμος μπερδεύεται από κάποια χτυπήματα των Ισραηλινών στον Άσαντ. Μα ο Άσαντ, είναι ο διαμεσολαβητής ανάμεσα στο Ιράν και στην Λιβανέζικη Χεζμπολάχ. Από αυτόν περνούσανε τα πολεμοφόδια που έστελναν οι Ιρανοί στη Χεζμπολάχ. Το να κάνουν χτυπήματα οι Ισραηλινοί, δεν έχει να κάνει με την σύγκρουση Σιιτών Σουνιτών, αλλά με χτυπήματα για την δική του ασφάλεια. Όπως δεν χτυπάνε οι Ισραηλινοί τους Σουνίτες της Χαμάς για να κάνουν χάρη στους Σιίτες, έτσι ακριβώς δεν χτυπάνε και τους Σιίτες του Άσαντ για να κάνουν χάρη στους Σουνίτες. Απλά και οι Σουνίτες και οι Σιίτες είναι εχθροί τους.

Να προσθέσω ότι ο Άσαντ της Συρίας είναι Αλεβίτης, που είναι ένα παρακλάδι των Σιιτών. Θα δείτε στις δύο πρώτες γραμμές του παρακάτω λινκ της Wikipedia, ότι  οι Αλεβίτες (Alawites) είναι ένα παρακλάδι των Σιιτών (οι Σιίτες στα Αγγλικά λέγονται Shia ή Siites).

http://en.wikipedia.org/wiki/Alawites

http://www.scribd.com/iakovosal/documents